Vrijheid of vrijblijvendheid

Nog één dag en dan gaat mijn nieuwe rooster in. Dan ben ik meer vrij.... Nou ja, ik ga mezelf geen lekkere worst voorhangen. Op de dagen dat ik alleen ben met de kinderen, moet ik hard werken om me een beetje vrij te voelen. Vandaag ging het prima....een half uurtje op het ligbed in de zon liggen.....maar de rest van de dag? Aanpoten. En toch ziet iedereen het alsof je vrij bent, niet aan het werk, wellicht nutteloos.

Deze week las ik op internet een blog over vrijheid . Het zette me wel aan het denken. Hoeveel wil ik nu eigenlijk werken, hoeveel wil ik verdienen, hoeveel vrije tijd wil ik, wat vind ik leuk om te doen? Het idee klinkt waanzinnig: hoe minder je nodig hebt, hoe minder je hoeft te verdienen. Hoe minder je hoeft te verdienen, hoe minder je hoeft te werken. Hoe minder je hoeft te werken, hoe meer tijd je overhoud om leuke dingen te doen. Het is natuurlijk makkelijk te zeggen als je al aardig gesettled bent. Ik kan het me nu permitteren om minder te werken. Of wil ik toch meer?

Waar is voor mij de grens? Hoeveel energie stop ik waar in? Waar word ik nu gelukkig van? Ik ben natuurlijk ook niet alleen. Wat vind ik dat goed is voor mijn kinderen? Wat vindt mijn man? Het komt er op neer dat je goed moet bepalen wat voor jou belangrijk is, wat jij belangrijk vindt in het leven. Momenteel hebben we veel keuzes en dat worden er alleen maar meer. En hoe zorg ik er voor dat mijn kinderen een goede keuze kunnen maken? Hoeveel vrijheid geef je ze? Vrijheid is ultiem, maar het moet niet leiden tot vrijblijvendheid. Want van vrijblijvendheid komen geen grote dingen......

Veel vragen en nog geen antwoorden. Wel een gevoel en dat ga ik maar eens onderzoeken.

- - Jolanda Bücking