Verschil moet er zijn

In de media zie ik steeds 2 soorten berichten die elkaar eigenlijk tegenspreken:
* Er zijn nog steeds weinig vrouwen aan de top in het bedrijfsleven, en vrouwen verdienen gemiddeld minder dan hun mannelijke collega's
* Jongens presteren minder op school en er zijn meer jongens die vroegtijdig hun school verlaten

Dit zijn ook 2 dingen die mij aan het hart gaan. Ik ben van de generatie "Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid" en "Independent Women". Mijn eigen boontjes doppen, mijn eigen verdiende geld opmaken in de kledingwinkel...

Maar ook wil ik een goede toekomst voor mijn jongens, dus vind ik het belangrijk dat mijn jongens het onderwijs krijgen waarmee zij het meest leren. Uit diverse berichten blijkt dat het huidige onderwijs te vrouwelijk is: teveel vrouwelijke onderwijzers, teveel gericht op vrouwelijke kwaliteiten. Zie ook dit artikel over gekluisterde knapen.

Ik vraag me af wat goed is voor mijn jongens. Inmiddels ben ik in een boek van Susan Palmer begonnen, "The Sexual Paradox" en ik heb er hoge verwachtingen van. Volgens deze recensie kaart ze aan dat er nu eenmaal verschillen zijn.

Voor mij als "slimme meid" is dit echt een nieuw inzicht. Natuurlijk weet ik wel dat er biologisch een verschil is, maar nu ook dat dat verschil als gevolg ook een neurologisch, pedagogisch en filosofisch verschil heeft! Ik hoop ook dat ik meer inzichten krijg in wat goed is voor mijn jongens. En dat ik leer te accepteren dat jongens nu eenmaal moeten stoeien, vechten, de rangorde bepalen en ongestructureerd bezig zijn.

Als vrouw in de sqeeuz tussen werk en gezin is het ook heel fijn te lezen dat de Nederlands deeltijdvrouw voorop loopt in haar ontwikkeling. En ik hou jullie op de hoogte van mijn bevindingen uit het boek.

-- Jolanda Bücking